Krwawienie z nosa jest sygnałem alarmowym, niezależnie od jego nasilenia, świadczy o istnieniu nieprawidłowości w organizmie. Najważniejsze jest zatamowanie upływu krwi, ale istotne jest też ustalenie jego przyczyny.
Większość, niezbyt nasilonych krwawień, które są tamowane we własnym zakresie, ludzie nie zgłaszają się do lekarza po dalszą pomoc, lekceważąc krwawienia.
SKĄD SIĘ BIORĄ KRWAWIENIA?
W większości przypadków krwawienie z nosa pochodzi z przedniego odcinka jamy nosowej. Rzadziej zdarzają się tzw. krwawienia tylne – z tylnego odcinka jamy nosowej lub krwawienia żylne z małżowin nosowych dolnych i środkowych. Splot naczyniowy Kisselbacha znajdujący się w przednio-dolnej części przegrody nosa jest źródłem krwawienie w przednim odcinku jamy nosowej. Za krwawienia z tylnego odcinka jamy nosowej odpowiada zaś splot Woodruffa, który znajduje się w części tylnej bocznej ściany jamy nosa. Błona śluzowa, jak również cały nos są bogato unaczynione i charakteryzują się licznymi połączeniami między tętnicami zwanymi anastomozami. Zmniejszona odporność skupisk anastomoz powoduje, że są one głównym miejscem krwawień z nosa. Krwawienia z przedniego odcinka jamy nosowej są łatwe do zaobserwowania, ponieważ z nozdrzy przednich wypływa żywa krew lub widoczne są krwiste ślady na chusteczce. Najczęściej jednak krwawienia z tylnej części jamy nosowej występują pod postacią krwioplucia, nudności.
PRZYCZYNY KRWAWIEŃ Z NOSA
Krwawienie z nosa jest objawem, występującym w przebiegu wielu schorzeń. Dlatego przyczyny krwawień z nosa możemy podzielić na miejscowe i ogólne.
1. Przyczyny miejscowe dotyczą chorób nosa i mogą być wywołane przez:
2. zjawisko idiopatyczne o nieustalonym charakterze.
3. uraz tępy i uszkodzenie naczyń spowodowane dłubaniem w nosie lub obecnością ciała obcego w nosie.
4. zakażenie górnych dróg oddechowych (ostry lub przewlekły nieżyt nosa, ostre lub przewlekle zapalenie zatok przynosowych),
5. uraz zewnętrzny nosa (uderzenie lub złamanie nosa),
6. wysychanie błony śluzowej nosa.
7. uszkodzenie zawodowe błony śluzowej nosa,
8. guzy nosa, noso-gardła i zatok przynosowych,
9. nieprawidłowości naczyniowe.
Przyczynami ogólnymi krwawienia z nosa mogą być:
choroby ogólnoustrojowe. np. nadciśnienie tętnicze, miażdżyca tętnic obwodowych.
ostre choroby zakaźne, np. grypa, płonica, malaria, dur plamisty.
zaburzenia hormonalne.
zaburzenia krwawienia i krzepnięcia.
niewydolność wątroby.
mocznica,
ciąża,
stosowanie niektórych leków.
Czasem szukając przyczyny krwawienia z nosa, okazuje się, że krew ta ma swe źródło krwawienia poza nosem. Zdarza się to w przebiegu krwioplucia z płuc, krwawienia z żylaków przełyku, krwawych wymiotów z żołądka lub krwawiących nowotworów gardła, krtani, tchawicy i płuc. Zjawisko takie nazywane jest rzekomym krwawieniem z nosa.
CO ROBIĆ GDY WYSTĄPIŁO KRWAWIENIE
Krwawienia z nosa zaczynają się nagle i prawie zawsze z jednego przewodu nosowego. Jako pierwszą pomoc można zastosować ucisk nosa przez 5-10 minut, posadziwszy osobę z krwawieniem z głową pochyloną ku przodowi. Jednocześnie należy polecić spokojne oddychanie przez usta. Pozycja taka ma na celu zapobieganie spływaniu wynaczynionej krwi do gardła i umożliwienie jej odpluwana przez chorego.
Można również położyć zimny okład na czoło, nasadę nosa i kark, który poprzez odruchowe obkurczenie naczyń krwionośnych w skórze, zmniejszy napływ krwi do nosa.
W dużej części przypadków postępowanie takie pozwala na zatamowanie krwawienia. Należy pamiętać, aby przez następnych kilkanaście godzin nie czyścić nosa, tak aby skrzep w miejscu krwawienia dostatecznie się wzmocnił. Jeśli opisane powyżej sposoby nie powodują zatamowania krwawienia z nosa, to należy chorego jak najszybciej zawieźć do laryngologa do poradni laryngologicznej lub do szpitala z ostrym dyżurem laryngologicznym.
Dalsze postępowanie uzależnione jest od lokalizacji miejsca krwawiącego, jego nasilenia oraz przyczyny krwawienia i może to być: umieszczenie w jamie nosa wacika nasączonego lekiem obkurczającym naczynia i znieczulającym miejscowo oraz uciśnięcie nosa przez kilka minut,przyżeganie krwawiącego miejsca azotanem srebra lub kwasem trójchlorooctowym, opatrunek wewnątrznosowy z gąbki lub siateczki hemostatycznej.
Jeśli metody te nie dają efektu, laryngolog może zdecydować o założeniu tzw. tamponady przedniej w znieczuleniu miejscowym, która polega na wprowadzeniu do jamy nosa od przodu długiej taśmy tamponu z gazy układanej warstwami. Tampon taki zakłada się na 48-72 godziny, po czym się go usuwa. Zabieg ten nie wymaga hospitalizacji. Jeśli tamponada przednia nie hamuje krwawienia, stosuje się tzw. tamponadę tylną, zatykającą nozdrza tylne od strony noso-gardła, która w ten sposób uciska tylny odcinek jamy nosowej. Jest to zabieg bolesny dla chorego, dlatego odbywa się w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym w warunkach szpitalnych. Tamponadę tylną zakłada się na minimum 48 godzin. Przy bardzo opornych krwawieniach stosuje się tamponadę tylną wraz z obustronną tamponadą przednią. Założenie każdej tamponady wymaga osłony z antybiotyku oraz leków przeciwbólowych.
W ostateczności krwawienie oporne na leczenie może wymagać chirurgicznego podwiązania naczynia tętniczego. Niezależnie od tamowania krwawienia leczona być musi też jego przyczyna. Po zatamowaniu krwawienia chory powinien przez kilkanaście godzin leżeć w łóżku z głową ułożoną pod kątek 45-90o. Przeciwwskazany jest wówczas jakikolwiek alkohol oraz gorące potrawy lub napoje, ponieważ może dojść do nawrotu krwawienia na skutek rozszerzenia naczyń krwionośnych nosa pod wpływem etanolu lub ciepła.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz